Z artykułu Aleksandry Pietrowicz, "Strengstens verboten". Z zycia codziennego Polaków we wzorcowym okręgu III Rzeszy, w: Biuletyn Instytutu Pamięci Narodowej, Nr 8-9 (103-104) sierpień-wrzesień 2009, str. 47-60:
"Polakom na ziemiach włączonych do Rzeszy nie wolno pod groźbą doraźnego pobicia i surowych kar:
- Uczęszczać do kościoła i odbywać praktyk religijnych,
- Brać udziału w jakimkolwiek życiu zbiorowym, społecznym i zawodowym,
- Używać publicznie języka polskiego,
- Używać polskich nazw miejscowości i ulic,
- Uczęszczać do opery, teatru [...], do muzeów, bibliotek, instytucji naukowych, na koncerty, wystawy [...],
- Wykonywać praktyki w wolnych zawodach, za wyjątkiem niektórych lekarzy,
- Uczęszczać do większych parków i zieleńców,
- Odwiedzać lokali publicznych, restauracji, kawiarń, barów,
- Nabywać ubrań i obuwia, które otrzymać można tylko na kartki [...],
- Jeździć kolejami bez imiennych przepustek, trudnych do uzyskania,
- Korzystać z pociągów pośpiesznych i autobusów,
- Jeździć powózkami,
- Jeździć rowerami (tylko do miejsca pracy odległego co najmniej o 2 km, rowery Polaków są specjalnie oznaczone),
- Posiadać jakiejkolwiek własności nieruchomej,
- Korzystać z urządzeń sportowych, pływalni, itd.,
- Posiadać aparatów fotograficznych, patefonów, płyt gramofonowych,
- Dokonywać zakupów w sklepach poza wyznaczonymi godzinami.
Zycie polskie na Ziemiach Zachodnich [Kraj Warty] jest odrutowane i obwarowane na każdym kroku zakazami, ograniczeniami, napisami Strengstens verboten! [najsurowiej zakazane]"1
1"Be-Zet" ["Biuletyn Zachodni"] 1942, nr 1
Zawieszka zakładana przez niemieckich producentów radiowych pod gałki odbiorników od czasu wybuchu wojny [1939 r.]. Przypominała o zakazie słuchania przez ludność stacji zagranicznych."Pamiętaj, że słuchanie zagranicznych rozgłośni stanowi przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu narodowemu naszego ludu. Z rozkazu Wodza podlega ono surowej karze."
Historia radia [okupacja 1939-44]
Polski Wrzesień 1939 r. [portal edukacyjny IPN]
